معنی قیچی مطبوعات

سانسور

مقراض

مطبوعات. [م َ](ع اِ) نوشتجات چاپی.(ناظم الاطباء). ج ِ مطبوع. به معنی طبع شده. چاپ شده. کتاب ها و مجله ها و روزنامه های چاپ شده.

قیچی. [ق َ / ق ِ] (ترکی، اِ) قیچا. آلتی که بوسیله ٔ آن پارچه، کاغذ و اشیای دیگر را برند. (فرهنگ فارسی معین). مقراض. (آنندراج) (ناظم الاطباء). مقص. کازود. دوکارد:
حکیم سوزنی آن تیز قیچی فطرت
که بوده ابره ٔ هزلش همیشه آسترم
اگرچه در فن هزل از عبید افزون بود
ولی ز هر دو به ادراک من زیاده ترم.
ملا فوقی یزدی (از آنندراج).
بعضی اصل این کلمه را قی چین (آلتی که قی شمع را می چیند) پنداشته اند، ولی این کلمه ترکی - مغولی است. (فرهنگ فارسی معین).
- دم قیچی، خرده پارچه هایی که خیاط پس از برش لباس از پارچه جدا میکند و آنها قابل استفاده نیستند. (فرهنگ فارسی معین).

قیچی کردن. [ق َ / ق ِک َ دَ] (مص مرکب) قیچی زدن. (فرهنگ فارسی معین).

وسیله‌ای با دو تیغۀ دسته‌دار برای بریدن کاغذ، پارچه، و مانند آن،
* قیچی زدن (کردن): (مصدر متعدی) چیزی را با قیچی برش دادن،

(مَ) [ع.] (اِ.) جِ مطبوعه، چاپ شده ها، اصطلاحاً به روزنامه ها و مجلاّت گفته می شود.

(قِ) [تر.] (اِ.) ابزاری که به وسیله آن پارچه، کاغذ و اشیاء دیگر را می برند و دارای دو شاخه برنده است که از وسط به یکدیگر وصل شده اند، مقراض.

(تک: مطبوعه) تافت ها انگیزه ی گزینش آن که: تافتن در پارسی برابر است با دمیدن یا بر آمدن و هم چنین روشن کردن (اسم) جمع مطبوعه (مطبوع) نوشته های چاپی، روزنامه ها و مجلات.

جراید، روزنامه‌ها، مجلات، نوشته‌های چاپی

ادب، صحافه

مَطبُوعات، کتب و آثار طبع شده، در فارسی به روزنامه ها و مجلات نیز به طور خاص اطلاق می گردد،

Literatur (f), Presse (f), Pressen, Schrifttum (m)

Schere (pl)

برشگر

651